nieuwe kapitein,

Sinds de laatste seattle hebben we een nieuwe kapitein, Rens van Eerten. Sommige zullen hem misschien kennen van “een wereld op zee” toen hij nog eerste stuurman was op de Nieuw Amsterdam. Het is een kapitein waar ik nog heel veel ga kunnen van leren. En het is een sympatieke vent.

En een nieuwe kapitein, nieuwe regels. Weg met het kepierek (of kepie-rek hoe je het ook schrijft). De kapitein heeft ook zijn eigen verrekijker en koffietas mee. En de aankondigingen zijn een stuk levendiger en hij zal ook een aankondiging maken voor de gasten als er buiten iets speciaals aan de gang is zoals beren in glacier bay, of een walvis.

Verder is er sinds vorige week redelijk wat gebeurd. Ik heb kort een stukje met de Fast Rescue Boat mogen varen. We hadden een “brand” aan boord, het was tijdens de koffiepauze van 10u op de brug en plots gingen er een hele hoop toeters en bellen af op de brug. De Engine Control Room kwam een paar seconden later door via de intercom en meldde met een lichte paniek in de stem dat Diesel Generator 5 in brand stond. Iedereen sprong recht uit zijn stoel en toen ging alles in sneltreinvaart. Het brandalarm werd in werking gesteld en de emergency teams werden opgeroepen. Het Hi-fog systeem werd geactiveerd(een soort sprinklersysteem maar met hele fijne waterdruppeltjes om nog sneller de warmte op te nemen en de zuurstoftoevoer af te sluiten). Gelukkig bleek het om een gescheurde pakking te gaan in de uitlaat van DG5 waardoor alle rook uit de uitlaat in de machinekamer terecht kwam en was er totaal geen sprake van een brand.

In Victoria ben ik een groepje dieren tegen gekomen die ik nog nooit in het wild heb gezien. Ik ben vergeten was het was in het engels maar ik denk dat het wasberen zijn (had ik toen maar was beter opgelet bij biologie) maar de foto’s komen binnenkort ook online en de eerste die de juiste naam op het beestje kan posten in mijn blog trakteer ik een zak nootjes(want dat waren die beestjes aan het eten). Verder heb ik nog een aantal foto’s genomen van Victoria by night, prachtig gewoon, vergeet Parijs, Victoria is veel romantischer.

Gisteren was er opnieuw een spannend momentje toen de kapitein ineens op de brug kwam tijdens mijn wacht en vroeg wat de afstand was in rechte lijn naar Sitka. De officier van wacht keek een beetje vreemd want er ligt een hele hoop land tussen Glacier Bay en Sikta en we zijn er nog altijd niet in geslaagd om over land te varen. Maar de reden van de vraag werd snel duidelijk toen de kapitein zei dat het we mogelijk een medivac nodig hadden. Een passagier was onwel geworden en de medische ploeg aan boord vond dat het nodig was om hem of haar zo snel mogelijk in een ziekenhuis aan land te krijgen. Bijna een “windkracht 10” momentje maar gelukkig voor de passagier was er nog een snellere manier dan een helikopter uit Sitka. We zijn naar Bartlett Cove gevaren, het kamp van de Rangers van Glacier Bay en we hebben de passagier met een tender aan land gebracht waar een Air Ambulance uit Juneau al klaar stond te wachten.

Gelukkig heb ik nog geen Air Ambulance of andere medische zorgen nodig gehad. Alleen mijn apollonia en mijn bedje dat heb ik nodig.