De stilte gaat voorbij

Dag allemaal,

Na meer dan een jaar afwezigheid op mijn blog schrijf ik nog eens een verhaaltje. Velen vroegen zich af waar de rest van mijn reisverhalen bleven, ik had immers nog een paar maand stage voor de boeg. Mijn laatste reisverhaal dateert van voor de doorgang door het Panamakanaal. Ik ben van plan om in een paar verhalen de komende dagen de rest van mijn reis samen te vatten. Ook zal ik iets dieper ingaan op het feit waarom ik geen reisverhalen meer heb geschreven tijdens mijn stage. En als kers op de taart verklap ik waar de volgende stage naartoe gaat.

Onmiddellijk na mijn laatste reisverhaal hebben we de passage gedaan door het Panamakanaal. Ik keek er enorm naar uit om in Panama te zijn want Olijfje/toekomstige Appolonia/Liesbeth had ooit eens gezegd dat ze later in Panama wou gaan wonen. Dus in de ochtend heel vroeg uit de veren om mijn eventueel toekomstig thuisland met eigen ogen te zien. En het eerste zicht met Panama city in de verte zag en niet slecht uit, maar de lucht zag er dreigend uit. Niet veel later kwamen we aan het begin van het Panamakanaal aan en daar is het beginnen stortregenen zodat we hier in België nog niet veel hebben gezien. Tot zover het plan om te verhuizen van deze regenton naar het warme zonnige Panama. De reis door het kanaal zelf was heel erg interessant want net zoals in Glacier Bay(zie vorige reisverhalen) hadden we iemand mee om uitleg te geven over het PA systeem. Het was ook imposant om te zien hoe zo een gigant van een schip maar nipt in de sluis past, ik kon van aan boord de sluismuur gewoon aanraken aan beide kanten.

Na het Panamakanaal waren we dan eindelijk in de Atlantische Oceaan en de Caraïbische zee. Na een tussenstop in Columbia zijn we via het privé-eiland van Holland Amerika Lijn in de Bahama's naar onze nieuwe thuishaven voor de volgende paar maanden gevaren: Ft. Lauderdale.