Beware what you wish for

16 augustus 2014 - Seattle, Washington, Verenigde Staten

In mijn vorige verhaal had ik het nog over dat het zwaarste dat ik vast heb gehad een emmer verf was, ik had beter gezwegen. Het zware werk van een sailor zit hem niet in het fysieke werk maar vooral in de lange dagen met onregelmatige uren. En eentonige taken zoals een hele dag schilderen, of een hele dag roest chippen. Ik had het vrijdag en zaterdagochtend echt lastig met opstaan(ja mama nog lastiger dan anders). Maar het heeft geloond want ik mocht vrijdagavond in victoria even van boord en vandaag ben ik naar downtown seattle geweest samen met 2 collega sailors. En ik heb mijn Olijfje 2 keer kunnen bellen. De verbinding was wel niet schitterend maar het deed wel deugd.

Nog 1 week en dan beginnen mijn brugwachten. Ik kijk er al enorm naar uit, we hebben een goede kapitein die de cadetten veel laat doen, hij laat ze zelfs het schip sturen(onder zijn supervisie uiteraard) in glacier bay, omgeven door gletsjers en walvissen(ja die moeten we ook ontwijken, tenzij misschien als het eten aan boord op is). En de nieuwe kapitein die 6 september aan boord komt laat de cadetten zelfs nog meer doen.

Voor de rest is het leven goed aan boord, de sfeer is heel goed, er zit niet direct zo een eikel tussen die de hele boel voor iedereen verziekt. Als ik niet te vroeg moet opstaan ga ik ’s ochtends ontbijten, en het is echt een uitgebreid ontbijt, ik neem meestal een ontbijtkoekske, en een dooske cornflakes, een harde pistolet, en goeie schep rozijnen, wat worstjes en spek. In de middag neem ik van alles en nog wat, soms eens indonesisch, soms frieten, soms pasta, soms kip. En s’avonds is het echt helemaal gestoord, dan eet ik echt alles door elkaar en veeeeeeel. Maar minstens elke dag een bord pasta en een stuk pizza. Soms begin ik met desert, soms eet ik een stuk pizza als desert, het is een beetje decadent maar zo leuk. En je moet je echt haasten als je niet elke keer een nieuw bestek wil halen want ze halen alles zo van onder je neus weg.

Ik ga jullie laten want ik ga me klaarmaken om naar de welcome aboard show te gaan kijken en daarna nog even naar de officers bar te gaan met ons vriendengroepje.

3 Reacties

  1. Hilde:
    17 augustus 2014
    En vis??? De menu is daar toch een beetje uitgebreider dan uw kotvoer. Ja Jenske, van slaap en slechte verbindingen gesproken, ik krijg 's morgens een stralend Olijfje te zien ( heb oude filmkes van Popeye opgezocht en dat liedje want dat is van ver voor hare tijd)als ze vertelt dat ze je gehoord heeft, maar daar was ik als lichte slaper al lang van op de hoogte gezien ze het kleinste kamertje uitgekozen had, kwestie van betere verbinding. Echt plezant om je verhaal te lezen. groetjes
  2. Joan:
    17 augustus 2014
    Het was ook tof om je te zien en te horen maar breng volgende keer je oortjes mee dan moeten wij niet heel de tijd typen.
    Ik heb ook juist gezien dat je aan nummer 3 zit van wekelijkse cruises maar ik zit nog altijd met 1 vraag nl heb je al walvissen gezien?
  3. Fay:
    18 augustus 2014
    Ey jens,
    Fijn om te lezen dat je het daar toch naar je zin hebt ;-)