busy busy

Het zijn een paar hele drukke dagen geweest, vandaar dat dit verslagje zo lang op zich heeft laten wachten. Toen ik nog met de sailors werkte was ik elke dag heel moe en kwam er van school of blog niet veel in huis. Ik werk sinds zaterdag terug bij safety en ik heb mijn brugwachten voor de komende weken. Ik heb de wacht van 12 tot 4 in de namiddag. Dat was vooral leuk bij glacier bay, er zijn dan national park rangers aan boord die vanaf de brug over het PA systeem uitleg geven de hele dag. Het was heel leerijk en ik heb ook foto’s mogen nemen van op de brug. Voor de rest hou ik me op de brug bezig met regelmatig posities op de papieren kaart te zetten en elk uur een weersobservatie te sturen naar de NOAA (zoek zelf maar op wat dat is want ik weet het niet en ik heb geen zin om daar internetminuten aan te verspillen). En natuurlijk is het nog heel veel over de schouder meekijken en handleidingen en checklijsten lezen. Maar het is een heel interessante tijd om nu op de brug te staan want sinds gisteren zijn we full ECDIS compliant, wat wil zeggen dat we alle papieren kaarten in de vuilbak mogen gooien en verder gaan met electronische zeekaarten. We hebben ook een gloednieuwe ECDIS (electronic chart display and information system) aan boord. Het is nu nog even een overgangsperiode dus doen we nog steeds allebei maar vanaf ft. Lauderdale is het echt gedaan met papieren kaarten.

Ik heb sinds zaterdag ook een nieuwe kamer die ik nog steeds deel met benoït, het is niet de kamer waar we op hadden gerekend maar het is sowieso een verbetering. Ik heb eindelijk kasten genoeg voor mijn gerief en zelfs een bureau dat groter is dan een A4’tje. Ik zit ook een deck boven de Petty Officers en Officers mess op 8 meter van de midscheepse trappen en liften, lekker gemakkelijk.

Ik hoop dat het met jullie allemaal ook goed gaat. Veel succes aan iedereen die nu herexamens heeft, het is moeilijk om elke keer succes te wensen met het tijdsverschil en het gsm en internetbeschikbaarheid maar ik denk aan jullie. Dikke knuffel aan mijn lieve toekomstige Apolonia, het is sinds deze week het langste dat we elkaar niet hebben gezien aan 1 stuk. Ik ben trots op jou!